tkliwość — ż V, DCMs. tkliwośćści, blm 1. «tkliwe, serdeczne uczucie; serdeczność, czułość, uczuciowość» Mówić, myśleć o kimś z tkliwością. Głos, uśmiech pełen tkliwości. 2. med. «silna wrażliwość na dotyk» … Słownik języka polskiego
ckliwość — ż V, DCMs. ckliwośćści, blm 1. «przykre, nieprzyjemne uczucie, mdłości, nudności» Coś wywołuje ckliwość. 2. «przesadna czułość, tkliwość, słodycz; czułostkowość» Ckliwość spojrzenia. Ckliwość barokowych sielanek … Słownik języka polskiego
czulić się — ndk VIa, czulić sięlę się, czulić sięlisz się, czul się, czulić sięlił się «okazywać czułość, tkliwość; przymilać się, pieścić się» Narzeczeni czulili się do siebie … Słownik języka polskiego
czułostkowość — ż V, DCMs. czułostkowośćści, blm «przesadna czułość, tkliwość; skłonność do rozczulania się, roztkliwiania się; mdła, afektowana sentymentalność» Czułostkowość w poezji … Słownik języka polskiego
czułość — ż V, DCMs. czułośćści; lm MD. czułośćści 1. blm «bycie czułym; tkliwość, serdeczność; rzewność, uczuciowość» Macierzyńska czułość. Czułość spojrzenia (w spojrzeniu). Otaczać kogoś czułością. 2. tylko w lm «objaw tkliwości, miłości, serdeczności;… … Słownik języka polskiego
matczyny — a. matczyn matczynyni «dotyczący matki, należący do matki, właściwy matce; macierzyński» Matczyny (matczyn) pokój. Matczyna opieka, tkliwość. Matczyne serce. ◊ Trzymać się, czepiać się matczynej spódnicy «być niesamodzielnym, niezaradnym;… … Słownik języka polskiego
niewymowny — niewymownyni książk. «nie dający się wyrazić; niewysłowiony, nieopisany; niezmierny, niezwykły» Niewymowna tkliwość, błogość. Niewymowny urok, wdzięk. Niewymowne szczęście, cierpienie. niewymowne w użyciu rzecz., rzad. «kalesony; ineksprymable» … Słownik języka polskiego
sentymentalizm — m IV, D. u, Ms. sentymentalizmzmie, blm 1. «przesadna wrażliwość, czułość; czułostkowość» Łzawy, śmieszny, romantyczny sentymentalizm. Popaść w sentymentalizm. 2. «kierunek umysłowy i literacki w Europie w drugiej połowie XVIII w., ukształtowany… … Słownik języka polskiego
serdeczność — ż V, DCMs. serdecznośćści 1. blm «serdeczny stosunek do kogoś, uczucie życzliwości w stosunku do kogoś; czułość, tkliwość» Niezwykła, wielka, wylewna serdeczność. Serdeczność rodzinnego domu. Serdeczność w obejściu. Przypływ serdeczności. Odnieść … Słownik języka polskiego
uczucie — n I 1. rzecz. od uczuć. 2. lm D. uczuć «stan psychiczny, którego istotę stanowi ustosunkowanie się wewnętrzne do aktualnie działających bodźców, przeszłych lub przyszłych zdarzeń i wszystkich elementów otaczającego świata oraz do własnego… … Słownik języka polskiego
